Gibb River Road

12-09-15
Peter heeft gisteren een nieuw matras gekocht en heeft dus prima geslapen, ik het oude matras van Peter er bij mij onder gelegd sliep ook prima. Maar om 0:30 wordt ik wakker van de harde wind de was slaat tegen de tent, eruit om te kijken en wat droog is binnen te halen. Om 1:30 wordt ik weer wakker een stel Duitse blerende meiden naast ons gaan hun tent in met veel lawaai. 'S morgens als we wakker worden heeft Peter niets meegekregen van wat er zich de afgelopen nacht heeft afgespeeld. We besluiten om eerst naar het centrum van Tom Price te gaan om gebruik te maken van het internet en te tanken. Zo rond 10:00 vertrekken we naar het Karijini National Park nog 50km rijden, hier zien we ook de meerdere roadtrains op de weg. In het park aangekomen rijden we weer op zand en grind wegen. In eens een lawaai oeps lekke band, was nog niet echt lek maar er stak een stuk metaal van 25 cm uit de band en de rest zat er in. Wat heen en weer bewegen het ging er niet zo uit, water erop en ja belletjes dus echt lek. De krik achter de achterbank gepakt en de gereedschap set bleek alleen de wiel moersleutel en krikstang in te zitten en twee sleepogen. Reservewiel onder de wagen vandaan gehaald en verwisseld, iedereen die langs rijdt stopt om hulp aan te bieden. Ook een ouder echtpaar die ons het advies geeft om op lagere bandenspanning te rijden. Ook de park ranger stop en geeft ons het zelfde advies, voor reparatie moeten we terug naar Tom Price. We besluiten om onze tocht door het park voort te zetten. Bij de Oxer Lookout komen we het oudere echtpaar weer tegen de man vraagt of we het wiel hebben gewisseld en op lagere bandenspanning hebben gezet. We staan even met hem te praten en het blijkt dat hij in Nederland geboren is maar op jonge leeftijd met zijn ouders naar Australië is geëmigreerd. Hij zegt een banden reparatie set in de auto te hebben en dat we die mogen gebruiken, dit scheelt ons weer een rit terug naar Tom Price. De band met een plug gerepareerd en afscheid genomen van Bernie en zijn vrouw. We rijden verder door het park en gaan bij Dales op de camping staan dit is een camping zonder voorzieningen en alleen toiletten. Je staat op plekken in de natuur. Even verderop is de Circular pool een hele diepe ronde kloof met water. We besluiten er heen te gaan, het is werkelijk prachtig maar het is te laat om de kloof af te dalen. We gaan weer teug naar de camping om eten klaar te maken. De avond is weer prachtig het is hier om 19:00 al helemaal donker, doordat er wat bewolking is komen de sterren een voor een te voorschijn als de bewolking oplost. We bespreken hoe we morgen rijden en gaan naar bed.

13-09-15
We zijn weer vroeg op en rijden zo rond 9:00 weg richting oostelijke uitgang van het park via de Karijini Drive naar de Great Northern Highway. Deze rijden we ongeveer 35km om even voorbij Munjina de Mujina Roy Hill Road te nemen. Dit is gelukkig weer een zand en grind weg volgens ons boek, nee dus het eerste stuk is asfalt. Het hele gebied waar we doorheen rijden heeft vele mijnen, we komen daarom veel roadtrains tegen met soms wel 5 aanhangers. Op een gegeven moment rijden we lang het spoor wat naar de mijn gaat, er staat een trein met wagons dus even tellen tot de 2 locomotieven 130 wagons en daar voor nog een zelfde aantal met weer 2 locomotieven. Je zal maar voor de spoorweg overgang staan. Gelukkig kunnen we achter een roadtrain de spoorweg overgang over. Net voorbij de ingang van de mijn hebben we onze langverwachte zand en grind weg. We hadden de banden nog op een lage bandenspanning laten staan dus we kunnen rustig verder gaan. Hè wat is dat op de weg een tak die lijkt te bewegen, nee een prachtige varaan die heel rustig op de weg staat en net op het moment dat we een foto willen nemen besluit om maar onder een struik te kruipen. Verscheidene roadtrains komen we tegen en ook veel wagen van de mijnbouw. Het is dan wel even afremmen om door de stofwolken te gaan. Inmiddels is het in de auto ook een stoffige boel, we moeten er aandenken om onze tassen die op de achterbank staan dicht te doen. Want alles begint rood te zien. Aan het van de weg nemen we de Marble Bar Road richting Nullagine. Het blijft steeds een prachtig en afwisselend landschap. Om 14:00 zijn we in Nullagine en kunnen nog tanken bij het enige tankstation. We besluiten om door te gaan naar de camping site van Running Waters, om daar te komen moeten we de Skull Spring Road nemen. Dit is een recommended track in ons roadbook met de classificatie groen en rood voor Running Waters is dus weer een uitdaging. We komen onderweg maar twee auto's tegen en een stapel koeien schedels op een grote veer. Het is wederom onbeschrijfelijk mooi, op een heuvel staat een sculptuur van een kangaroo we moeten nu bijna bij de Grey river zijn waar de camp site moet liggen. We rijden door de passing van de Grey river er staat geen water op de weg en we zien geen verwijzing naar de site. Dan maar de Wikicamp app raadplegen, inderdaad ligt de camp site 4,5 km terug. Om draaien en zoeken waar we de weg of bordje gemist hebben, ja we waren zo onder de indruk van de kangaroo's sculptuur dat we het weggetje niet hebben te zien. Het weggetje in gedraaid het is een smal grind en rots pad. Het eerste stukje valt nog wel mee, maar dan komen er rotsige afdalingen en weer de heuvel op dit moet dus in de 4x4low gear. Even dachten we dat het niet zou lukken maar onze auto kan het hebben. We komen op een bospad aan met open plekken hier besluiten we om de tent op te zetten, als deze staat is het inmiddels 18:30. We zijn verbaasd over het gekwetter van de vogels maar we zien ze amper. Na een biertje en een beetje balen dat we de GoPro camera niet op de voorruit hadden gezet, nemen we een gemakkelijke instand maaltijd Marokkaans lam. We horen de koeien de we gepasseerd zijn in het donker scharrelen maar zien ze niet en weer een prachtige sterren nacht.

14-09-15
Om 6:00 worden we weer gewekt door de vogels, eruit alles opbreken en de GoPro op het voorruit gemonteerd. Om 7:30 rijden we weg met de camera aan want dit moeten we vastleggen. De hele tocht tot aan de splitsing duurt ruim 20 minuten. We gaan weer door de Grey river passing en maken hier ook op namen van. Het gaat nu over de Ripon Hills Road naar Marble Bar, helaas is het weer een asfaltweg, maar we komen ook weer roadtrains tegen die moeten ook opgenomen worden. We zien aan de linkerzijde van ons dikke zwarte rook wolken en een hele grootte grijze nevel. Dit zijn bosbranden op een gegeven moment rijden we zelf ook in de rook. Het is wel jammer want we rijden in een heel afwisselend landschap. Bij Marble Bar tanken we en kopen we een telefoonkaart voor de telefooncel. We krijgen een soort kassabon met een heel verhaal wat we moeten doen. Wij naar de telefooncel draaien we het nummer dat we hebben gekregen "wrong nummer" wij nog eens goed de bon lezen blijkt dat het een opwaardering is voor een mobieltje. Wij terug helaas nee geen geld terug, jammer we hebben geen kaart voor de telefooncel. We worden door gestuurd naar een soort internet voorzieningen voor de commune, hier mogen we bellen. We moet naar het service center van de verhuur bellen voor een service afspraak van de auto. We maken de afspraak voor woensdag in Broome. We gaan verder naar de Muccan Shay Gap Road, ook deze loopt weer door en prachtig landschap maar is saai omdat hij bijna geen bochten heeft. We komen weer uit op de Great Northern Highway, en gaan naar een camping met de naam Eighty Mile Beach welke ongeveer 50km naar het oosten ligt. Het is een prachtige camping direct aan het strand. Als we de achterklep van de auto openen zien we dat een dak ondersteuning is afgebroken, goed voor ons lijstje bij de service beurt. Vanavond hebben we eindelijk de gelegenheid om onze in Tom Price gekochte Porterhouse steaks te grillen. Op de meeste campings is er een gratis voorziening met gas gestookte bbq's. Na even wat zoeken hoe het werk de bbq aangekregen en dan wachten tot de plaat goed heet is en dan de lappen vlees er op. Glaasje wijn erbij en wat salade,was weer smullen.

15-09-15
We hebben het vanochtend rustig aangedaan maar reden toch om 8:30 weg richting Broome. Het wordt vandaag een dagje asfalt, en o wat is dat saai. Het landschap wissels wel maar de weg naar Broome is erg eentonig af en toe een bocht en dan weer kilometers rechte stukken. Na 390km zijn we in Broome we besluiten om meteen maar naar de autoverhuur te rijden het is nu 12:45. Bij de autoverhuur even duidelijk gemaakt wat voor problemen we nog verder met de auto hebben. We worden meteen door gestuurd naar een 4x4 garage waar al naar toe gebeld is dat we eraan komen. We krijgen wel meteen een vervangende auto mee. Bij de garage aangekomen worden we meteen geholpen. We geven nog even duidelijk aan wat voor problemen we met de auto hebben, en krijgen de verzekeringen dat de auto aan het einde van de dag klaar is.
We rijden met de vervangende auto waar we de camping spullen in hebben overgeladen naar de camping, nadat we de tent hebben opgezet rijden we een beetje door Broome rond. We kunnen geen boodschappen doen omdat we niet weten of de auto vandaag klaar zal zijn. Om 17:00 krijgen we een telefoontje dat we auto kunnen ophalen we zijn nog geen 5 minuten bij de garage vandaan. Alle problemen zijn opgelost en we rijden om 17:15 weer met onze eigen auto, lekker stoffig en de geur van 2 mannen.
We besluiten om vanavond ons zelf te verwennen, we gaan bij de Broome Brewery Matso's te eten. Na ons eerst aan een heel smakelijk biertje de één een mango bier en de ander een session bier gelaaft te hebben, bestellen we allebei een kangeroo steak met met zoete aardappel. Heel lekker en als nagerecht ijs en eindelijk een koffie als afsluiting. We hebben geen koffie bij ons aangezien we niet van oplos koffie houden. We kopen meteen een doos bier voor onderweg. En dan weer terug naar de camping om uit te buiken.

16-09-15
Na ons ochtend ritueel rijden we om 7:45 van de camping om eerst nog even bij de autoverhuur langs te gaan ente vragen of ze andere matrasjes hebben. "Mate no problem " we krijgen twee andere matrasjes mee op de vraag of ze soms ook nog een jarrycan hebben om extra diesel mee te nemen begint hij te lachen en laat ons op de kaart zien dat er onder weg voldoende gelegenheid is om te tanken. We gaan verder naar de supermarkt om inkopen te doen voor de komende twee weken. Nog even tanken en in de hardware shop wat stevige tentpennen kopen en dan op weg naar de Gibb River Road. Eerst moeten we nog 220km naar Derby om bij de Gibb River Road te komen. Nog even Derby door gereden en bij het info centrum wat infomatie gehaald. En dan de Gibb River Road op, we komen langs een Aboriginal art center stoppen om te kijken maar krijgen meteen een video over de levens instelling van de Aboriginals te zien, we vinden het nogal primitieve kunst voor mega hoge prijzen. De eerste 100 km is nog asfalt maar daarna beginnen de zand en grind wegen weer. We stoppen bij Windjana Gorge National Park om daar op de camping te overnachten, je moet je zelf inschrijven en geld in een envelop stoppen en in een brievenbus stoppen. Na de tent te hebben opgezet maken we een wandeling de Gorge in. We zien in een poel krokodillen en ons pad wordt regelmatig gekruist door walybies. Het is een prachte plek met de ondergaande zo'n lopen we terug naar de tent.