Coober Pedy
Blijf op de hoogte en volg Peter
10 Oktober 2015 | Australië, Coober Pedy
10-10-15
We worden vroeg wakker aangezien er vier auto's met boottrailers vroeg vertrekken. Bij het opruimen van de tent komt daar een gecko onder vandaan, hij verbaasd en wij nog meer. De gecko blijft om ons heen lopen en laat af en toe weten dat hij er is of dat we te dicht bij komen door hard te blazen. We schrikken daar natuurlijk van een gecko die ze rug opzet en begint te blazen, hij is maar 10cm en heeft een rood bruine huid met licht gele stippen. Zo rond 8:45 rijden we weg vandaag niet een lang traject 130 km naar Coober Pedy we rijden over de Stuart Highway daar naar toe. We rijden langs de Painted Dessert, en slaan af bij "The Breakouts". Dit is een verrassend landschap ontstaan door erosie. Harde delen gesteente zijn blijven staan het zachte gesteente is door de eeuwen heen weg gespoeld. Ook door de verschillende kleuren van de rotsen is het op ieder punt weer anders. We rijden verder want er staat een verwijzing naar de "Dog fence" die willen we ook zien, een van de langste hekwerken in Australië meer dan 5500km. Dit hek is om de dingo's tegen te houden zodat ze niet naar het zuid oosten van Australië kunnen. We rijden terug weer de Stuart Highway op naar Coober Pedy, we zien langs de weg steeds meer steen hopen en waarschuwings niet het terrein in te gaan in verband met verlaten en niet afgezette mijnschachten. Coober Pedy is de opaal stad of liever gezegd de hele stad en omgeving zijn opaalmijnen. Camping opgezocht en tent opgezet, vervolgens naar een opaalmijn om deze te bezichtigen. We krijgen een helm op en lopen een trap af de mijn in. In 1915 werd hier de eerste opaal bij toeval gevonden, hierna zijn er veel gelukzoekers een mijn begonnen. Door eerst een concessie te verkrijgen en vervolgens met een pikhouweel een mijn te hakken naar de laag waar het opaal zich bevindt. De oude mijnschachten zijn verticaal en er kan net een man door, de afgehakte stenen werden met zakken gemaakt van koeienhuid naar boven getakeld. De zo ontstane ruimten werden later tot woonruimte gemaakt, vanwaar verder gewerkt werd. Pas in 1989 met de vonst van een groot stuk opaal met een ruw waarde van meer dan $50000,- is Coober Pedy bekend geworden om zijn opaal. Dat was dus een interessant bezoek aan de mijn we rijden nog wat rond en zien inderdaad overal mijnen die bewoond zijn.
We worden vroeg wakker aangezien er vier auto's met boottrailers vroeg vertrekken. Bij het opruimen van de tent komt daar een gecko onder vandaan, hij verbaasd en wij nog meer. De gecko blijft om ons heen lopen en laat af en toe weten dat hij er is of dat we te dicht bij komen door hard te blazen. We schrikken daar natuurlijk van een gecko die ze rug opzet en begint te blazen, hij is maar 10cm en heeft een rood bruine huid met licht gele stippen. Zo rond 8:45 rijden we weg vandaag niet een lang traject 130 km naar Coober Pedy we rijden over de Stuart Highway daar naar toe. We rijden langs de Painted Dessert, en slaan af bij "The Breakouts". Dit is een verrassend landschap ontstaan door erosie. Harde delen gesteente zijn blijven staan het zachte gesteente is door de eeuwen heen weg gespoeld. Ook door de verschillende kleuren van de rotsen is het op ieder punt weer anders. We rijden verder want er staat een verwijzing naar de "Dog fence" die willen we ook zien, een van de langste hekwerken in Australië meer dan 5500km. Dit hek is om de dingo's tegen te houden zodat ze niet naar het zuid oosten van Australië kunnen. We rijden terug weer de Stuart Highway op naar Coober Pedy, we zien langs de weg steeds meer steen hopen en waarschuwings niet het terrein in te gaan in verband met verlaten en niet afgezette mijnschachten. Coober Pedy is de opaal stad of liever gezegd de hele stad en omgeving zijn opaalmijnen. Camping opgezocht en tent opgezet, vervolgens naar een opaalmijn om deze te bezichtigen. We krijgen een helm op en lopen een trap af de mijn in. In 1915 werd hier de eerste opaal bij toeval gevonden, hierna zijn er veel gelukzoekers een mijn begonnen. Door eerst een concessie te verkrijgen en vervolgens met een pikhouweel een mijn te hakken naar de laag waar het opaal zich bevindt. De oude mijnschachten zijn verticaal en er kan net een man door, de afgehakte stenen werden met zakken gemaakt van koeienhuid naar boven getakeld. De zo ontstane ruimten werden later tot woonruimte gemaakt, vanwaar verder gewerkt werd. Pas in 1989 met de vonst van een groot stuk opaal met een ruw waarde van meer dan $50000,- is Coober Pedy bekend geworden om zijn opaal. Dat was dus een interessant bezoek aan de mijn we rijden nog wat rond en zien inderdaad overal mijnen die bewoond zijn.
-
14 Oktober 2015 - 21:02
Paul:
Hallo Frank en Pater,
Wat een verrassing te horen dat jullie op reis zijn! Tof en wat een avonturen! Beetje jaloers, maar wat een eind weg, jong. Moet wel speciaal zijn , meteen een hoop geschiedenis die je meemaakt al rijdend.
Alma had Ada aan de telefoon, die zei dat we je met een leuk berichtje wel mochten lastig vallen. Wel, ik ken nog die van die kapper en die papegaai, maar die is wat lang en die van die schaapherder en die Belg is ook niet van de kortste!
Dan maar recht op de man: ik heb weer een update nodig van de site. Heb dat al eens in een mail gevraagd, maar je was juist bij een Happy Hour. Vraagje, voor het geval dat je het even niet kunt. Kan ik zelf in de site gaan via de 'hebergeur' en het paswoord van die 'hebergeur'? Ik kan me door iemand laten helpen, als het moet.
Een hele goede voortzetting van de reis en sorry voor het lastig vallen.
Gegroet allebei,
Paul.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
