Naar Etosha

Vandaag rijden we naar Etosha nationaal park. We rijden eerst verder langs de rivier naar Ruacana hier tanken we en kijken of er een supermarkt is. Helaas de supermarkt is gesloten, we gaan verder het is vandaag voornamelijk asfaltweg de B1 dus hebben we bij het tankstation onze banden opgepompt. Onderweg komen we door diverse plaatsen, en stoppen bij een supermarkt die open is. Als alle boodschappen gedaan zijn en we in de rij voor de kassa staan worden we naar een andere kassa verwezen. Hier staat ook al een lange rij, de manager brengt ons naar een andere kassa en krijgt een stroom van kritiek overzich heen. We voelen ons een beetje opgelaten zeker omdat een vrouw die achter ons staat niet meer geholpen wordt door de kassière. We gaan verder, langs de weg staan veel kleine busjes en auto's met mens die zoeken met wie ze mee kunnen rijden. Langs de hele weg zien we barretjes, kappers zaken, auto reparatie en kleine winkeltjes. Op een gegeven moment worden we door de politie aan de kant gezet voor papieren controle, na het tonen van Peter zijn rijbewijs kunnen we weer door. We slaan af naar de North gate van Etosha dit is weer een gravel weg we laten de bandenspanning weer zakken. Dit is een lange rechte weg, als we bij de gate aankomen zien we donkere wolken boven Etosha. Hier moeten we formulieren invullen en aangeven hoelang we in het park willen blijven. Met het formulier moeten we naar Namutomi waar de entree moet worden betaald. We rijden verder en het begint inmiddels te weerlichten, we melden ons in Namutomi en gaan daar op de campsite staan. Als we onze tenten opgezet hebben begint het te regenen, snel alles opruimen en een zeiltje spannen zodat we nog een beetje droog kunnen zitten. We passen onze maaltijd aan zodat we geen vuur hoeven te maken. Alles voelt inmiddels klam aan de temperatuur is ook behoorlijk gedaald naar 20C.