Maun
Door: Frank
Blijf op de hoogte en volg Peter
21 Februari 2019 | Zuid-Afrika, Botswana
Vandaag wederom een dagje asfaltwegen, door al het lawaai in Gweta zijn we vroeg op. De lodge ligt midden in het dorpje daardoor de hele nacht blaffende honden en vanaf half vijf kraaiende hanen. Zo lastig als we gisteren de lodge vonden zo snel hebben we vandaag de "snelweg" weer gevonden. Het eerste stuk gaat voorspoedig, maar dan komen de kuilen in de weg. Eerst zo af en toe een kuil maar als snel wordt het slalom rijden om de kuilen, van links naar rechts en weer terug. Op een bepaald stuk zijn ze met de weg bezig en is er maar één rijstrook beschikbaar. We rijden bijna twee kilometer als er twee vrachtwagens ons tegemoet komen op de zelfde rijstrook, ze wijken uit. Maar aan het einde van de werkzaamheden worden we gestopt door een politie agent, die vraagt of we het stopbord niet gezien hebben. Nee dit hebben we niet gezien, hij zegt dat hij met ons terug wil om het te tonen. Natuurlijk willen we met hem terug, maar dat hoeft niet we krijgen een waarschuwing met de mededeling dat een boete 1000 Pula kost. Overbodig is te vermelden dat we geregeld olifanten langs de weg zien staan, het begint bijna gewoon te worden. We rijden Maun binnen en zoeken een supermarkt en benzine station, na de nodig boodschappen en tanken besluiten we naar de Crocodile Safari Camp te gaan. Deze ligt noordelijk van Maun, het is een prachtige campsite met restaurant. Dat wordt vanavond in het restaurant eten.