Marabib

We zijn allemaal om 4:30 wakker en klappen de daktenten in lopen nog even de campsite na of er niks achter gebleven is. Het is even zoeken welke weg we naar de Sossusvlei moeten hebben, Peter rijdt een aantal rondjes en Henk en Truus staan al klaar bij de juiste weg. We hoeven maar even te wachten en kunnen dan door de poort, het is ongeveer 70 km rijden tot de Sossusvlei dit is allemaal asfaltweg die we in het donker afleggen. We zien wel de contouren van de heuvels maar verder niets. Een aantal km voor de vlei komen we op mul zand wegen hiervoor moeten we lucht uit de banden laten lopen. Het begint inmiddels lichter te worden de zandbak kunnen we nu goed zien en rijden door tot de vlei waar we stoppen onder een paar bomen met een picknick tafel. Peter gaat meteen het duin oplopen, Ada en Truus gaan het ontbijt voorbereiden. Henk loopt wat rond en ik ga een aantal foto's maken van de duinen en uitgedroogde bomen die typerend zijn voor de Sossusvlei. Zie hier bij ook nog wat dieren o.a. de Oryx (gemsbok). We ontbijten met z'n allen en bewonderen de vlei zo rond 8:00 gaan we weer terug. Bij de asfaltweg weer de banden opspanning zetten met de compressor dit is de eerste keer dus even kijken hoe dat gaat. Het is zo gebeurd en rijden dan naar Sesriem, Henk gaat hier tanken wij wachten nog even. We rijden via een andere weg naar Solitaire voor de koffie met appeltaart, helaas heeft Truus het stuk te pakken wat Ada niet opkan ik heb dus vette pech. Vervolgens gaan we richting Walvisbaai, door prachtige landschappen die zeer wisselend zijn. We hebben in Sesriem een permit genomen om via een permitroad naar Mirabib en dan door naar Walvisbaai te gaan. Mirabib is een uit stekende rots in het landschap met hierom heen 4 campplaatsen, we vinden een plaats onder de rots in de schaduw. Helaas geen rekening gehouden dat we op het zuidelijk halfrond zitten, dus staan we na enige tijd toch in de zon. Vanavond houden we het met het eten eenvoudig we hebben nog brood en eieren die op moeten. Peter bakt voor ons allemaal een stevige uitsmijter, het is inmiddels al donker en we zien een paar ogen die ons staan aan te staren. Het is een Cape vox hij komt steeds dichterbij en kijkt over iets van eten voor is, helaas voor hem maar we voeren hem niet. Even later heeft hij toch een leeg plastic zakje weg gepakt. Er scharrelt nog een dier rond, het is een konijn.